umiar

umiar
{{stl_51}}{{LABEL="twpldeumiar"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}umiar{{/stl_39}}{{stl_41}} m{{/stl_41}}{{stl_7}} ({{/stl_7}}{{stl_41}}-u{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_41}} bpl{{/stl_41}}{{stl_7}}) Zurückhaltung{{/stl_7}}{{stl_41}} f{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}z umiarem{{/stl_9}}{{stl_7}} in Maßen;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}zachować{{/stl_9}}{{stl_41}} pf{{/stl_41}}{{stl_9}} umiar{{/stl_9}}{{stl_7}} Maß halten, das rechte Maß einhalten;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}bez umiaru{{/stl_9}}{{stl_7}} maßlos{{/stl_7}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • umiar — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. umiararze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zachowanie miary w czymś; powściągliwość, umiarkowanie, wstrzemięźliwość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umiar w jedzeniu i piciu. Używać przyjemności bez umiaru. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • umiar — m IV, D. u, Ms. umiararze, blm «brak przesady; powściągliwość, umiarkowanie» Nie mieć umiaru w dowcipach, żartach. Pić bez umiaru. Bawić się z umiarem …   Słownik języka polskiego

  • opamiętanie — 1. Bez opamiętania a) «tracąc opanowanie, rozsądek, umiar»: Tuman kurzu zasłonił uciekających. Gnali bez opamiętania. H. Rudnicka, Uczniowie. b) «z bardzo dużym natężeniem»: (...) od kilku dni leje bez opamiętania. Roz bezp 2000. 2. Przyjść do… …   Słownik frazeologiczny

  • dyskrecja — ż I, DCMs. dyskrecjacji, blm 1. «umiejętność milczenia w jakichś sprawach; dochowanie tajemnicy» Sprawa wymaga dyskrecji. Liczyć na czyjąś dyskrecję. 2. «delikatność, oględność, takt; niewdzieranie się do cudzych tajemnic; prostota, umiar»… …   Słownik języka polskiego

  • miara — ż IV, CMs. mierze; lm D. miar 1. «wielkość przyjęta za jednostkę porównawczą przy pomiarach wielkości fizycznych tego samego rodzaju» Miary handlowe. Miara długości, objętości, powierzchni, ciężaru. Miary czasu. Układ, system miar. Wzorzec miary …   Słownik języka polskiego

  • pomiarkować — dk IV, pomiarkowaćkuję, pomiarkowaćkujesz, pomiarkowaćkuj, pomiarkowaćował, pomiarkowaćowany 1. przestarz. «zorientować się w czymś, wywnioskować, ustalić coś na jakiejś podstawie» Pomiarkował, że za dużo powiedział. 2. przestarz. «sprowadzić coś …   Słownik języka polskiego

  • pomiarkowanie — n I 1. rzecz. od pomiarkować. 2. przestarz. «umiejętność utrzymania czegoś we właściwych granicach, nienadużywanie czegoś; powściągliwość, umiar» Pomiarkowanie w jedzeniu i piciu. 3. daw. «rozeznanie, ocena, zdanie» Sprawa, na moje pomiarkowanie …   Słownik języka polskiego

  • powściągliwość — ż V, DCMs. powściągliwośćści, blm «bycie powściągliwym, panowanie nad sobą; umiar, opanowanie» Powściągliwość w zachowaniu, w wypowiadaniu swoich sądów, zdań. Zachowywać się względem kogoś z powściągliwością …   Słownik języka polskiego

  • skromność — ż V, DCMs. skromnośćści, blm 1. «powściągliwość, nieśmiałość w stosunku do osób odmiennej płci wyrażające się w zachowaniu, stroju itp.; brak zalotności, kokieterii» Skromność w zachowaniu. 2. «niewygórowane mniemanie o sobie, brak… …   Słownik języka polskiego

  • środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… …   Słownik języka polskiego

  • umiarkowanie — I n I, blm → umiar Zachować umiarkowanie w jedzeniu i piciu. II «w sposób umiarkowany, w miarę, nie za dużo; z umiarem, powściągliwie, miernie» Gleba umiarkowanie wilgotna. Opalać się umiarkowanie …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”